We eten dus (te) weinig magnesiumrijke voeding, maar dat niet alleen. De voeding op zich bevat ook steeds minder magnesium. Dit heeft verschillende oorzaken, die al beginnen bij de landbouw. In de landbouw is het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen flink toegenomen, wat een negatief effect heeft op de aanwezigheid van de juiste voedingsstoffen. Cijfers die bekend zijn vanuit de Verenigde Staten laten zien dat er in de periode van 1963 tot 1992 sprake is van een gemiddelde afname van 21% van de hoeveelheid magnesium in groente en fruit, waarbij in bladkoolsoorten zelfs een afname van 84% werd geregistreerd. In het Verenigd Koninkrijk werd over de periode van 1936 tot 1997 zelfs een gemiddelde afname van 35% van het magnesiumgehalte gevonden4. Behalve de landbouw heeft ook de verdere verwerking invloed op het magnesium gehalte in de voeding. Zo wordt er in producten bijvoorbeeld steeds meer gebruikt gemaakt van geraffineerde bloem, het zo geheten ‘witmeel’ in plaats van volkorenbloem. Bij het raffineren van witmeel wordt 80 tot 97% van alle magnesium verwijderd. Ook hebben we zelf invloed op de hoeveelheid magnesium in onze voeding. Groenten geven magnesium af aan het water waarin de groenten gekookt worden. Door groenten kort te koken in een beperkte hoeveelheid water blijft meer magnesium behouden. De combinatie van de afname van het magnesiumgehalte in de voeding en het veranderde voedingspatroon leidt tot een grote daling in de inname van magnesium. Volgens recente schattingen is de totale magnesium inname in de Verenigde Staten gedaald van 500 mg per dag in het jaar 1900 tot 175-225 mg nu5. Verondersteld wordt dat een zelfde afname geldt in West Europa.